RMS-owe rekolekcje słyną ze swojej różnorodności. Podczas tego tygodnia przeżywaliśmy wspólną modlitwę, Eucharystie, konferencje, ale również był czas na zjeżdżanie na nartach/desce na stoku w Witowie, wyprawy w góry i różnorakie zabawy. Oprócz nas, w tym samym czasie, w Zakopanem rekolekcje przeżywał SOP. Niektóre zajęcia (Eucharystię, zabawy, konferencje) mieliśmy łączone. Podczas konferencji przeżyłem duże zaskoczenie. Księża, przez cały tydzień głosili nam Słowo na podstawie listu św. Jakuba. Wiedziałem, że listy Apostolskie są bardzo wartościowe, ale tutaj zobaczyłem, jakie są konkretne. Po prostu krótko, zwięźle i na temat! Coś wspaniałego!
Elbląskie towarzystwo na tym turnusie (Węgorzewo też) było nieco "rozbrykane". Myślę, że łatwo jest sobie wyobrazić 40 osób, w młodym wieku, "zamkniętych" przez tydzień w jednym domu. Mówiąc krótko: wrzaski, śmiechy; Energia! Hej! Hopsa! Bawmy się! Haajjja! (Koh 11,9).
Mimo to poruszające było to, na co zwrócił mi uwagę ks. Daniel SDS: kiedy nadchodził czas wieczornej adoracji, ta zgraja łapserdaków, w jednej chwili, całkowicie się wyciszała. To było coś niesamowitego. Stawało się oczywiste: Teraz będzie mówił ktoś Wielki. W tym kawałku chleba jest Ten, co stworzył Niebo i Ziemię!
Rekolekcje te, dzięki spacerom po szlakach, m.in do klasztoru sióstr Albertynek i doliny Kondratowej oraz zjeżdżaniu na stokach, były dla nas źródłem aktywnego wypoczynku. Przede wszystkim jednak, ten czas pozwolił nam doświadczyć Żywego Boga, jego Miłości. Widać to było po ilości spowiedzi, rozmów z księżmi, świadectwach ludzi i cichych łzach podczas adoracji.

Chwała Panu, Wiktor Woynarowski

Na tych rekolekcjach spotkały się naprawdę bardzo różne osoby. Przyjechały na nie z różnymi myślami i z odmiennym nastawieniem.
- Nie oszukujmy się, nie każdy przyjechał tutaj z myślą, aby szukać w swoim życiu Pana Boga - mówi Karolina, animatorka rekolekcji Ruchu Młodzieży Salwatoriańskiej, które w tegoroczne ferie zimowe odbyły się w Zakopanem. - Niektórzy chcieli jechać tylko ze względu na towarzystwo. Inni z kolei ze względu na to, że nigdy w górach nie byli. Kolejni, bo np. chcieli nauczyć się jeździć na nartach - wylicza. - Ale... koniec końców we wszystkich ich świadectwach, na podsumowanie wyjazdu pojawiło się słowo „Bóg”. To było niesamowite - uśmiecha się animatorka.
- Czas rekolekcji to przede wszystkim czas duchowy. Ale również czas radości, zabaw, atrakcji takich jak basen, łyżwy, narty, spacery, podziwianie pięknych widoków - objaśniają organizatorzy.
- Spotkałam tam wiele wspaniałych osób - opowiada Roksana, jedna z uczestniczek wyjazdu. - Mimo tego, że czasem różniliśmy się niektórymi poglądami, to jednak świetnie było porozmawiać oraz wspólnie bawić się, chodząc po szlakach górskich, zjeżdżając na nartach czy rzucając się śniegiem - dodaje.
Rekolekcje poświęcone były Listowi św. Jakuba. Uczestnicy rozważali początkowe fragmenty tej części Pisma Świętego. Każdego dnia był czas na spowiedź czy rozmowy z księżmi. - Gdy tylko coś leżało nam na sercu czy ciążyło na duszy mogliśmy podejść do naszych kapłanów i porozmawiać oraz poprosić o radę i wsparcie - mówi Roksana.
Równie ważne były wieczory, podczas których grupa integrowała się. - Bawiliśmy się np., w „Jaka to melodia", czy też kalambury. Zaskoczyło mnie to jak szybko grupa się zgrała - mówi Karolina. - Na końcu przeżywaliśmy także krótkie dzielenie się świadectwami, podczas których niejednemu łezka w oku się zakręciła. Wtedy przeszło mnie takie niesamowite uczucie, w jaki sposób Pan Bóg potrafi działać, na tych młodych ludzi - dodaje.
- Ten wyjazd nie tylko pozwolił mi odzyskać wiarę w Boga, ale również poznać go bliżej - przyznaje Roksana.

Za: https://elblag.gosc.pl/doc/5329352.Swietnie-tak-sie-poznac