Pierwszego dnia podczas Eucharystii ks.Francesco Guarnati wprowadził przybyłych w tematykę trzydniowych ćwiczeń duchowych, jak również podkreślając cnoty świętego Patrona zachęcił wszystkich, by w Roku Wiary zechcieli jeszcze bardziej zatroszczyć się o wzrost w cnotach: wiary, nadziei i miłości. Ks. Francesco jest kapelanem w domu dziecka prowadzonym przez włoską fundację "Betania" i w oparciu o swoje doświadczenia związane z opieką nad potrzebującymi zaznaczył, że niewiele potrzeba, by wywołać uśmiech na twarzy dziecka.

Następnego dnia, na zaproszenie proboszcza, przybył do Murqiny o.Sergio Gazzea OFM. Wygłaszając homilię zwrócił szczególną uwagę na to, iż św. Mikołaj był dobrym człowiekiem i żył święcie tylko dlatego, że był człowiekiem mocnej wiary. Ojciec Sergio przez wiele lat pracował w odległych rejonach Albańskich Alp uznawanych przez wszystkich za najuboższe tereny kraju. Swoje kazanie ubogacił świadectwem pracy wśród najbiedniejszych i zapomnianych. Z radością zauważył, że w domach i rodzinach,gdzie brakowało wszystkiego, nigdy nie brakowało wiary. Zachęcał parafian, aby nie sprowadzali świętowania jedynie do obrzędów lecz, by z wiarą i modlitwą chwalili Boga za Jego dobroć i miłość.

Ostatni dzień triduum przypadał 6 grudnia. Msza św. miała bardzo uroczysty charakter. Przybyli na nią franciszkanie sprawujący duchową opiekę nad pielgrzymami odwiedzającymi największe albańskie sanktuarium św. Antoniego Padewskiego: br. Leonard Deja OFM i br. Sokol Pepushaj OFM. Ponadto uroczystość uświetnili swą obecnością przedstawiciele prowincjalatu Polskiej Prowincji Salwatorianów: ks. Piotr Filas SDS - prowincjał oraz ks. Mikołaj Markiewicz SDS - konsultor prowincjalny i dyrektor Salwatoriańskiego Referatu Misji Zagranicznych. Msza św. miała piękną oprawę muzyczną i liturgiczną. Licznie przybyli wierni biorący udział we wspólnej modlitwie usłyszeli w homilii, że wiara jest źródłem siły dla każdego chrześcijanina zdążającego ku Bogu w ziemskiej pielgrzymce życia, a święci ludzie tacy jak św. Mikołaj zawsze są wsparciem i wzorem w tej podróży.Po Mszy św. młodzież parafialna zaprezentowała krótkie przedstawienie mówiące o tym, jak bardzo współczesny człowiek jest nieszczęśliwy i zagubiony, jeśli żyje bez wiary.

Finałem trzydniowych ćwiczeń duchowych i radosnego świętowania był akt wyznania wiary. Wszyscy, trzymając płonące świece, wyznali wiarę w Trójjedynego Boga, recytując Credo Nicejsko-Konstantynopolitańskie.