W małej katolickiej osadzie na terenie salwatoriańskiej parafii mieszka klan o nazwisku Jaku, co tłumaczy się na polski: Jakub. Praca misyjna i duszpasterskie zaangażowanie zakonników przyczyniły się do umocnienia wiary i wzrostu świadomości religijnej mieszkańców osady nad jeziorem. Po wielu latach zrodziło się w sercach wiernych pragnienie, by wznieść swojemu Patronowi miejsce kultu. Przy pomocy pracowników Ambasady Hiszpanii w Tiranie i wsparciu Konferencji Episkopatu Hiszpanii udało się zgromadzić środki finansowe na budowę kaplicy poświęconej św. Jakubowi. Dnia 25 lipca, w liturgiczne wspomnienie Apostoła, miało miejsce poświęcenie kaplicy. Pierwsza Msza św. z udziałem wiernych miała uroczysty przebieg. Skromność miejsca i prostota miejscowych wiernych wpłynęły na bardzo kameralny i rodzinny charakter świętowania. Nie tylko mieszkańcy osady, ale też katolicy z innych miejscowości przybyli, by wziąć udział w odpuście św. Jakuba. Na pątniczy szlak wyruszyli również Hiszpanie. Zgodnie ze starą tradycją pieszo przeszli z Bilaj do nowo powstałej kaplicy. Grupa 10 osób z Hiszpanii przebywała wówczas w Bilaj, pełniąc posługę wolontariacką. Po raz kolejny św. Jakub zebrał wokół siebie ludzi z różnych krajów, kultur i narodowości. Podczas Eucharystii poświęcono kaplicę i oddano całą osadę, wraz z zamieszkującymi w niej rodzinami, opiece św. Jakuba Apostoła. Po liturgii była też okazja na integracyjne spotkanie przy wspólnym stole. Wdzięczni Bogu salwatorianie z Polski i katolicy nadbrzeżnej osady czczą z wiarą świętego Apostoła, licząc, że rodząca się tradycja przetrwa wieki wraz z kaplicą wśród wzgórz nad jeziorem.